การคาดการณ์ราคาดัชนีดอลลาร์สหรัฐ: แนวโน้มขาลงยังคงมีอยู่ใกล้ระดับ 103.50
- ดัชนีดอลลาร์สหรัฐฟื้นตัวขึ้นบางส่วนไปอยู่ใกล้ 103.50 ในช่วงเช้าของตลาดลงทุนยุโรปวันพฤหัสบดี
- DXY ยังคงแนวโน้มเชิงลบอยู่ต่ำกว่าเส้นค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่แบบเอ็กซ์โพเนนเชียล 100 วัน โดยมีดัชนี RSI แสดงสัญญาณขาลง
- เป้าหมายขาลงแรกที่ควรจับตามองคือ 103.20; แนวต้านขาขึ้นทันทีอยู่ที่ 104.10
ดัชนีดอลลาร์สหรัฐ (DXY) ซึ่งเป็นดัชนีวัดมูลค่าของเงินดอลลาร์สหรัฐ (USD) เทียบกับตะกร้าสกุลเงินโลก 6 สกุล เคลื่อนไหวในแดนบวกใกล้ 103.50 ในช่วงเช้าของตลาดลงทุนยุโรปวันพฤหัสบดี
อย่างไรก็ตาม ขาขึ้นของ DXY อาจถูกจำกัด เนื่องจากธนาคารกลางสหรัฐ (เฟด) ระบุว่าการปรับลดอัตราดอกเบี้ยมีแนวโน้มที่จะเกิดขึ้นในปีนี้ นอกจากนี้ เจ้าหน้าที่เฟดยังได้ปรับลดการคาดการณ์การเติบโตทางเศรษฐกิจและปรับเพิ่มการคาดการณ์เงินเฟ้อและอัตราการว่างงาน
ตามกราฟรายวัน แนวโน้มขาลงของ DXY ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง โดยดัชนีอยู่ต่ำกว่าเส้นค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่แบบเอ็กซ์โพเนนเชียล 100 วัน การเคลื่อนไหวขาลงเพิ่มเติมดูเหมือนจะเป็นไปได้ เนื่องจากดัชนีความแข็งแกร่งสัมพัทธ์ (RSI) 14 วันอยู่ต่ำกว่าระดับกลางที่ประมาณ 31.75
ระดับแนวรับแรกสำหรับดัชนี USD อยู่ที่ 103.20 ซึ่งเป็นระดับต่ำสุดของวันที่ 18 มีนาคม การซื้อขายที่ต่ำกว่าระดับดังกล่าวอย่างต่อเนื่องอาจเปิดโอกาสให้ลดลงไปที่ 101.88 ซึ่งเป็นขอบล่างของ Bollinger Band การทะลุผ่านระดับนี้อาจทำให้ลดลงไปที่ 100.53 ซึ่งเป็นระดับต่ำสุดของวันที่ 28 สิงหาคม 2024
ในทางกลับกัน ระดับสูงสุดของวันที่ 14 มีนาคมที่ 104.10 ทำหน้าที่เป็นระดับแนวต้านทันทีสำหรับ DXY ตัวกรองขาขึ้นเพิ่มเติมที่ควรจับตามองคือ 105.45 ซึ่งเป็นระดับสูงสุดของวันที่ 6 พฤศจิกายน 2024 แนวต้านขาขึ้นหลักอยู่ที่ 106.00 ซึ่งเป็นเส้นค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่แบบเอ็กซ์โพเนนเชียล 100 วันและระดับทางจิตวิทยา
กราฟรายวันดัชนีดอลลาร์สหรัฐ (DXY)
US Dollar FAQs
ดอลลาร์สหรัฐ (USD) เป็นสกุลเงินที่ใช้อย่างเป็นทางการในสหรัฐอเมริกา และเป็นสกุลเงินที่ใช้ 'โดยพฤตินัย' ของประเทศอื่น ๆ จำนวนมากที่มีการหมุนเวียนควบคู่ไปกับสกุลเงินท้องถิ่น เป็นสกุลเงินที่มีการซื้อขายกันมากที่สุดในโลก โดยคิดเป็นสัดส่วนมากกว่า 88% ของมูลค่าการซื้อขายแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศทั่วโลก หรือมีมูลค่าธุรกรรมเฉลี่ย 6.6 ล้านล้านดอลลาร์ต่อวันตามข้อมูลของปี 2022 หลังสงครามโลกครั้งที่สอง สกุลเงิน USD เข้ามารับช่วงต่อตำแหน่งสกุลเงินสำรองของโลกจากสกุลเงินปอนด์ของอังกฤษที่เป็นในประวัติศาสตร์ใหญ่ สกุลเงินดอลลาร์สหรัฐได้ถูกค้ำด้วยทองคำ จนกระทั่งเกิดข้อตกลง Bretton Woods ในปี 1971 เมื่อมาตรฐานการค้ำด้วยทองคำหมดไป
ปัจจัยเดียวที่สำคัญที่สุดที่ส่งผลต่อมูลค่าของดอลลาร์สหรัฐคือนโยบายทางการเงินซึ่งกำหนดโดยธนาคารกลางสหรัฐ (Fed) เฟดมีหน้าที่สองประการ: เพื่อให้บรรลุเสถียรภาพด้านราคา (ควบคุมอัตราเงินเฟ้อ) และส่งเสริมการจ้างงานเต็มรูปแบบ เครื่องมือหลักในการบรรลุเป้าหมายทั้งสองนี้คือการปรับอัตราดอกเบี้ย เมื่อราคาต่าง ๆ เพิ่มสูงขึ้นเร็วเกินไปและอัตราเงินเฟ้อสูงกว่าเป้าหมาย 2% ของเฟด ทางเฟดจะปรับขึ้นอัตราดอกเบี้ยซึ่งจะหนุนค่าเงิน USD แต่เมื่ออัตราเงินเฟ้อลดลงต่ำกว่า 2% หรืออัตราการว่างงานสูงเกินไป เฟดอาจเลือกปรับลดอัตราดอกเบี้ยลง ซึ่งเป็นแรงกดดันต่อสกุลเงินดอลลาร์
ในสถานการณ์ที่รุนแรงมากจริง ๆ ทาง Federal Reserve ยังสามารถพิมพ์ดอลลาร์ออกมาเพิ่มเติมและออกมาตรการผ่อนคลายเชิงปริมาณ (QE) ได้ การทำ QE เป็นกระบวนการที่เฟดเพิ่มการไหลเวียนของสินเชื่อในระบบการเงินที่ติดขัดอยู่อย่างมาก โดยเป็นมาตรการทางนโยบายที่ไม่ได้เป็นมาตรฐานซึ่งใช้เมื่อสินเชื่อหมดเนื่องจากธนาคารจะไม่ให้กู้ยืมระหว่างกัน (เพราะกลัวคู่สัญญาจะผิดนัดชำระหนี้) ก็เป็นทางเลือกสุดท้ายเมื่อการลดอัตราดอกเบี้ยเพียงอย่างเดียวไม่น่าจะบรรลุผลลัพล์ที่จำเป็น ถือเป็นเครื่องทางเลือกสุดท้ายของเฟดในการต่อสู้กับวิกฤติสินเชื่อที่เกิดขึ้นระหว่างวิกฤตการณ์ทางการเงินครั้งใหญ่ในปี 2008 โดยเกี่ยวข้องกับการที่เฟดพิมพ์เงินดอลลาร์เพิ่มขึ้นและใช้เงินเหล่านั้นเพื่อซื้อพันธบัตรรัฐบาลสหรัฐฯ ซึ่งส่วนใหญ่มาจากสถาบันการเงินต่าง ๆ การทำ QE มักจะทำให้เงินดอลลาร์สหรัฐอ่อนค่าลง
การกระชับเชิงปริมาณ (QT) เป็นกระบวนการย้อนกลับของการทำ QE โดยที่ Federal Reserve จะหยุดซื้อพันธบัตรจากสถาบันการเงินและไม่นำเงินต้นไปลงทุนใหม่จากพันธบัตรที่ถืออยู่เพื่อซื้อใหม่ ซึ่งมักจะเป็นปัจจัยบวกสำหรับสกุลเงินดอลลาร์สหรัฐ
บทความแนะนำ
