ดัชนีดอลลาร์สหรัฐร่วงลงสู่ระดับต่ำสุดในรอบสองวันจากข้อมูล NFP ที่น่าหดหู่
- เงินดอลลาร์กลับตัวบางส่วนจากการปรับฐานล่าสุดในวันศุกร์
- การจ้างงานนอกภาคเกษตรของสหรัฐฯ ทำให้ผิดหวังจากการคาดการณ์ที่ 73,000 ตำแหน่งในเดือนกรกฎาคม
- ถัดไปในตารางงานของสหรัฐฯ จะเป็นดัชนี PMI ภาคการผลิตของ ISM
เงินดอลลาร์ เมื่อถูกติดตามโดยดัชนีดอลลาร์สหรัฐ (DXY) ได้ทิ้งพื้นที่จุดต่ำล่าสุดอย่างรวดเร็วและถอยกลับไปยังบริเวณใกล้เคียง 99.00 ในช่วงสิ้นสัปดาห์
เปิดประตูสู่การปรับลดอัตราดอกเบี้ยในเดือนกันยายน?
จริงอยู่ที่ดัชนีสูญเสียโมเมนตัมหลังจากที่เศรษฐกิจสหรัฐฯ สร้างงานได้ 73,000 ตำแหน่งในเดือนกรกฎาคม และอัตราการว่างงานเพิ่มขึ้นเล็กน้อยเป็น 4.2% ในขณะที่ค่าเฉลี่ยรายชั่วโมง—ซึ่งเป็นตัวชี้วัดเงินเฟ้อ—เพิ่มขึ้นเป็น 3.9% ต่อปี
การเคลื่อนไหวที่ลดลงของเงินดอลลาร์เกิดขึ้นท่ามกลางการปรับฐานที่ชัดเจนในอัตราผลตอบแทนของสหรัฐฯ ซึ่งกำลังทดสอบพื้นที่จุดต่ำหลายสัปดาห์ในอัตราผลตอบแทนที่แตกต่างกัน
ในระหว่างนี้ ข้อมูลล่าสุดจากรายงานการจ้างงานของสหรัฐฯ อาจจุดประกายการเก็งกำไรว่า การปรับลดอัตราดอกเบี้ยของเฟดยังมีโอกาสที่จะเกิดขึ้นในเดือนกันยายน
ในอนาคต นักลงทุนคาดว่าจะติดตามการเปิดเผยดัชนี PMI ภาคการผลิตของ ISM ที่มีความสำคัญอย่างใกล้ชิด ตามด้วยการพิมพ์สุดท้ายของดัชนีความเชื่อมั่นผู้บริโภค U-Mich
พื้นที่ทางเทคนิค
จุดต่ำสุดในรอบหลายปีที่ 96.37 (1 กรกฎาคม) จะกลายเป็นจุดที่ต้องเผชิญถัดไปสำหรับ DXY ในกรณีที่ฝั่งหมีสามารถกลับมาได้ เมื่อเคลียร์แล้ว ดัชนีอาจพยายามเคลื่อนไหวไปยังจุดต่ำของเดือนกุมภาพันธ์ 2022 ที่ 95.13 (4 กุมภาพันธ์) ก่อนที่จะถึงฐานปี 2022 ที่ 94.62 (14 มกราคม)
ในด้านบวก เพดานรายสัปดาห์ที่ 100.25 (1 สิงหาคม) จะกลายเป็นอุปสรรคทันที ขึ้นไปอีกคือจุดสูงสุดรายสัปดาห์ที่ 100.54 (29 พฤษภาคม) ก่อนที่จะถึงจุดสูงสุดในเดือนพฤษภาคมที่ 101.97 (12 พฤษภาคม)
US Dollar: คำถามที่พบบ่อย
ดอลลาร์สหรัฐ (USD) เป็นสกุลเงินที่ใช้อย่างเป็นทางการในสหรัฐอเมริกา และเป็นสกุลเงินที่ใช้ 'โดยพฤตินัย' ของประเทศอื่น ๆ จำนวนมากที่มีการหมุนเวียนควบคู่ไปกับสกุลเงินท้องถิ่น เป็นสกุลเงินที่มีการซื้อขายกันมากที่สุดในโลก โดยคิดเป็นสัดส่วนมากกว่า 88% ของมูลค่าการซื้อขายแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศทั่วโลก หรือมีมูลค่าธุรกรรมเฉลี่ย 6.6 ล้านล้านดอลลาร์ต่อวันตามข้อมูลของปี 2022 หลังสงครามโลกครั้งที่สอง สกุลเงิน USD เข้ามารับช่วงต่อตำแหน่งสกุลเงินสำรองของโลกจากสกุลเงินปอนด์ของอังกฤษที่เป็นในประวัติศาสตร์ใหญ่ สกุลเงินดอลลาร์สหรัฐได้ถูกค้ำด้วยทองคำ จนกระทั่งเกิดข้อตกลง Bretton Woods ในปี 1971 เมื่อมาตรฐานการค้ำด้วยทองคำหมดไป
ปัจจัยเดียวที่สำคัญที่สุดที่ส่งผลต่อมูลค่าของดอลลาร์สหรัฐคือนโยบายทางการเงินซึ่งกำหนดโดยธนาคารกลางสหรัฐ (Fed) เฟดมีหน้าที่สองประการ: เพื่อให้บรรลุเสถียรภาพด้านราคา (ควบคุมอัตราเงินเฟ้อ) และส่งเสริมการจ้างงานเต็มรูปแบบ เครื่องมือหลักในการบรรลุเป้าหมายทั้งสองนี้คือการปรับอัตราดอกเบี้ย เมื่อราคาต่าง ๆ เพิ่มสูงขึ้นเร็วเกินไปและอัตราเงินเฟ้อสูงกว่าเป้าหมาย 2% ของเฟด ทางเฟดจะปรับขึ้นอัตราดอกเบี้ยซึ่งจะหนุนค่าเงิน USD แต่เมื่ออัตราเงินเฟ้อลดลงต่ำกว่า 2% หรืออัตราการว่างงานสูงเกินไป เฟดอาจเลือกปรับลดอัตราดอกเบี้ยลง ซึ่งเป็นแรงกดดันต่อสกุลเงินดอลลาร์
ในสถานการณ์ที่รุนแรงมากจริง ๆ ทาง Federal Reserve ยังสามารถพิมพ์ดอลลาร์ออกมาเพิ่มเติมและออกมาตรการผ่อนคลายเชิงปริมาณ (QE) ได้ การทำ QE เป็นกระบวนการที่เฟดเพิ่มการไหลเวียนของสินเชื่อในระบบการเงินที่ติดขัดอยู่อย่างมาก โดยเป็นมาตรการทางนโยบายที่ไม่ได้เป็นมาตรฐานซึ่งใช้เมื่อสินเชื่อหมดเนื่องจากธนาคารจะไม่ให้กู้ยืมระหว่างกัน (เพราะกลัวคู่สัญญาจะผิดนัดชำระหนี้) ก็เป็นทางเลือกสุดท้ายเมื่อการลดอัตราดอกเบี้ยเพียงอย่างเดียวไม่น่าจะบรรลุผลลัพล์ที่จำเป็น ถือเป็นเครื่องทางเลือกสุดท้ายของเฟดในการต่อสู้กับวิกฤติสินเชื่อที่เกิดขึ้นระหว่างวิกฤตการณ์ทางการเงินครั้งใหญ่ในปี 2008 โดยเกี่ยวข้องกับการที่เฟดพิมพ์เงินดอลลาร์เพิ่มขึ้นและใช้เงินเหล่านั้นเพื่อซื้อพันธบัตรรัฐบาลสหรัฐฯ ซึ่งส่วนใหญ่มาจากสถาบันการเงินต่าง ๆ การทำ QE มักจะทำให้เงินดอลลาร์สหรัฐอ่อนค่าลง
การกระชับเชิงปริมาณ (QT) เป็นกระบวนการย้อนกลับของการทำ QE โดยที่ Federal Reserve จะหยุดซื้อพันธบัตรจากสถาบันการเงินและไม่นำเงินต้นไปลงทุนใหม่จากพันธบัตรที่ถืออยู่เพื่อซื้อใหม่ ซึ่งมักจะเป็นปัจจัยบวกสำหรับสกุลเงินดอลลาร์สหรัฐ
บทความแนะนำ
