การคาดการณ์ราคาดัชนีดอลลาร์สหรัฐ: แนวโน้มยังคงเป็นขาลงต่ำกว่า 98.50
- ดัชนีดอลลาร์สหรัฐ ฟื้นตัวขึ้นไปอยู่ที่ประมาณ 98.25 ในช่วงเช้าของตลาดลงทุนยุโรปวันศุกร์
- แนวโน้มเชิงลบของดัชนียังคงมีอยู่เมื่ออยู่ต่ำกว่าเส้นค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่แบบเอ็กซ์โพเนนเชียล (EMA) 100 วัน โดยมีสัญญาณ RSI เป็นขาลง
- ระดับแนวรับแรกที่ควรจับตามองคือ 98.00; แนวต้านขาขึ้นแรกอยู่ที่ 99.38.
ดัชนีดอลลาร์สหรัฐ (DXY) ซึ่งเป็นดัชนีวัดมูลค่าของดอลลาร์สหรัฐ (USD) เมื่อเปรียบเทียบกับตะกร้าสกุลเงินโลก 6 สกุล ฟื้นตัวขึ้นใกล้ 98.25 หลังจากหยุดสตรีคการลดลงติดต่อกัน 2 วันในช่วงเช้าของตลาดลงทุนยุโรปวันศุกร์ อารมณ์การลงทุนที่ระมัดระวังท่ามกลางความตึงเครียดทางภูมิรัฐศาสตร์ที่เพิ่มขึ้นในตะวันออกกลางช่วยสนับสนุนดอลลาร์สหรัฐ (USD) โดยรวม
ตามกราฟรายวัน แนวโน้มขาลงของ DXY ยังคงไม่เปลี่ยนแปลงเมื่อดัชนีอยู่ต่ำกว่าเส้นค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่แบบเอ็กซ์โพเนนเชียล (EMA) 100 วัน นอกจากนี้ โมเมนตัมขาลงยังได้รับการสนับสนุนจากดัชนีความแข็งแกร่งสัมพัทธ์ (RSI) 14 วัน ซึ่งอยู่ต่ำกว่ากึ่งกลางที่ประมาณ 39.50 สนับสนุนผู้ขายในระยะสั้น
ระดับแนวรับเริ่มต้นสำหรับดัชนี USD อยู่ที่ 98.00 ซึ่งเป็นตัวแทนของขอบล่างของ Bollinger Band และระดับจิตวิทยา ถัดไปทางใต้ ระดับการต่อต้านถัดไปอยู่ที่ 97.61 ซึ่งเป็นจุดต่ำสุดของวันที่ 12 มิถุนายน ตัวกรองขาลงเพิ่มเติมที่ควรจับตามองคือ 96.55 ซึ่งเป็นจุดต่ำสุดของวันที่ 25 กุมภาพันธ์ 2022
ในด้านบวก แนวต้านขาขึ้นแรกสำหรับ DXY ตั้งอยู่ที่ 99.38 ซึ่งเป็นจุดสูงสุดของวันที่ 10 มิถุนายน การซื้อขายที่ตามมาที่สูงกว่าระดับนี้อาจเปิดทางไปสู่ระดับแนวต้านสำคัญที่ 100.00 การทะลุเหนือระดับที่กล่าวถึงอาจเห็นการพุ่งขึ้นไปที่ 100.40 ซึ่งเป็นขอบบนของ Bollinger Band.
กราฟรายวันของดัชนีดอลลาร์สหรัฐ (DXY)
US Dollar FAQs
ดอลลาร์สหรัฐ (USD) เป็นสกุลเงินที่ใช้อย่างเป็นทางการในสหรัฐอเมริกา และเป็นสกุลเงินที่ใช้ 'โดยพฤตินัย' ของประเทศอื่น ๆ จำนวนมากที่มีการหมุนเวียนควบคู่ไปกับสกุลเงินท้องถิ่น เป็นสกุลเงินที่มีการซื้อขายกันมากที่สุดในโลก โดยคิดเป็นสัดส่วนมากกว่า 88% ของมูลค่าการซื้อขายแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศทั่วโลก หรือมีมูลค่าธุรกรรมเฉลี่ย 6.6 ล้านล้านดอลลาร์ต่อวันตามข้อมูลของปี 2022 หลังสงครามโลกครั้งที่สอง สกุลเงิน USD เข้ามารับช่วงต่อตำแหน่งสกุลเงินสำรองของโลกจากสกุลเงินปอนด์ของอังกฤษที่เป็นในประวัติศาสตร์ใหญ่ สกุลเงินดอลลาร์สหรัฐได้ถูกค้ำด้วยทองคำ จนกระทั่งเกิดข้อตกลง Bretton Woods ในปี 1971 เมื่อมาตรฐานการค้ำด้วยทองคำหมดไป
ปัจจัยเดียวที่สำคัญที่สุดที่ส่งผลต่อมูลค่าของดอลลาร์สหรัฐคือนโยบายทางการเงินซึ่งกำหนดโดยธนาคารกลางสหรัฐ (Fed) เฟดมีหน้าที่สองประการ: เพื่อให้บรรลุเสถียรภาพด้านราคา (ควบคุมอัตราเงินเฟ้อ) และส่งเสริมการจ้างงานเต็มรูปแบบ เครื่องมือหลักในการบรรลุเป้าหมายทั้งสองนี้คือการปรับอัตราดอกเบี้ย เมื่อราคาต่าง ๆ เพิ่มสูงขึ้นเร็วเกินไปและอัตราเงินเฟ้อสูงกว่าเป้าหมาย 2% ของเฟด ทางเฟดจะปรับขึ้นอัตราดอกเบี้ยซึ่งจะหนุนค่าเงิน USD แต่เมื่ออัตราเงินเฟ้อลดลงต่ำกว่า 2% หรืออัตราการว่างงานสูงเกินไป เฟดอาจเลือกปรับลดอัตราดอกเบี้ยลง ซึ่งเป็นแรงกดดันต่อสกุลเงินดอลลาร์
ในสถานการณ์ที่รุนแรงมากจริง ๆ ทาง Federal Reserve ยังสามารถพิมพ์ดอลลาร์ออกมาเพิ่มเติมและออกมาตรการผ่อนคลายเชิงปริมาณ (QE) ได้ การทำ QE เป็นกระบวนการที่เฟดเพิ่มการไหลเวียนของสินเชื่อในระบบการเงินที่ติดขัดอยู่อย่างมาก โดยเป็นมาตรการทางนโยบายที่ไม่ได้เป็นมาตรฐานซึ่งใช้เมื่อสินเชื่อหมดเนื่องจากธนาคารจะไม่ให้กู้ยืมระหว่างกัน (เพราะกลัวคู่สัญญาจะผิดนัดชำระหนี้) ก็เป็นทางเลือกสุดท้ายเมื่อการลดอัตราดอกเบี้ยเพียงอย่างเดียวไม่น่าจะบรรลุผลลัพล์ที่จำเป็น ถือเป็นเครื่องทางเลือกสุดท้ายของเฟดในการต่อสู้กับวิกฤติสินเชื่อที่เกิดขึ้นระหว่างวิกฤตการณ์ทางการเงินครั้งใหญ่ในปี 2008 โดยเกี่ยวข้องกับการที่เฟดพิมพ์เงินดอลลาร์เพิ่มขึ้นและใช้เงินเหล่านั้นเพื่อซื้อพันธบัตรรัฐบาลสหรัฐฯ ซึ่งส่วนใหญ่มาจากสถาบันการเงินต่าง ๆ การทำ QE มักจะทำให้เงินดอลลาร์สหรัฐอ่อนค่าลง
การกระชับเชิงปริมาณ (QT) เป็นกระบวนการย้อนกลับของการทำ QE โดยที่ Federal Reserve จะหยุดซื้อพันธบัตรจากสถาบันการเงินและไม่นำเงินต้นไปลงทุนใหม่จากพันธบัตรที่ถืออยู่เพื่อซื้อใหม่ ซึ่งมักจะเป็นปัจจัยบวกสำหรับสกุลเงินดอลลาร์สหรัฐ
บทความแนะนำ
