USD/CHF ขยับขึ้นใกล้ระดับ 0.7900 ขณะที่ดอลลาร์สหรัฐปรับตัวสูงขึ้น
- USD/CHF ปรับตัวสูงขึ้นใกล้ 0.7900 ก่อนการเปิดเผยรายงาน FOMC
- คาดว่าเฟดจะปรับลดอัตราดอกเบี้ยอย่างน้อย 50 จุดเบสิสในปี 2026
- ฟรังก์สวิสเคลื่อนไหวอย่างเงียบๆ ในสัปดาห์ที่มีวันหยุด
คู่ USD/CHF ปรับตัวขึ้นใกล้ 0.7900 ในช่วงการซื้อขายเอเชียตอนปลายของวันจันทร์ ฟรังก์สวิสเคลื่อนไหวสูงขึ้นเล็กน้อยเมื่อดอลลาร์สหรัฐ (USD) ปรับตัวขึ้น โดยดัชนีดอลลาร์สหรัฐ (DXY) เพิ่มขึ้นใกล้ 98.15
ดอลลาร์สหรัฐดึงดูดคำสั่งซื้อแม้ว่านักเทรดจะมั่นใจว่าเฟด (Fed) จะปรับลดอัตราดอกเบี้ยอย่างน้อย 50 จุดเบสิส (bps) ในปี 2026
ตามข้อมูลจากเครื่องมือ CME FedWatch โอกาสที่เฟดจะปรับลดอัตราดอกเบี้ยอย่างน้อย 50 bps ในปี 2026 อยู่ที่ 73.3%
สำหรับข้อมูลใหม่เกี่ยวกับแนวโน้มการเงินของเฟด นักลงทุนจะมุ่งเน้นไปที่รายงานการประชุมคณะกรรมการตลาดเปิดของเฟด (FOMC) ในเดือนธันวาคม ซึ่งจะเผยแพร่ในวันอังคาร ในการประชุมเชิงนโยบาย เฟดได้ปรับลดอัตราดอกเบี้ยเงินกู้ระหว่างธนาคาร (Federal Funds Rate) ลง 25 จุดเบสิส (bps) สู่ระดับ 3.50%-3.75% และสัญญาณว่าจะมีการปรับลดอีกในปี 2026
ในสัปดาห์นี้ นักลงทุนยังจะมุ่งเน้นไปที่ข้อมูลผู้ขอรับสวัสดิการว่างงานครั้งแรกของสหรัฐฯ ซึ่งจะประกาศในวันพุธ
ในขณะเดียวกัน ฟรังก์สวิส (CHF) เคลื่อนไหวต่ำกว่าคู่แข่งในช่วงเริ่มต้นของสัปดาห์ สกุลเงินสวิสปรับตัวลดลงเล็กน้อยในขณะที่ตลาดยังคงมีสภาพคล่องต่ำท่ามกลางบรรยากาศวันหยุด ในปี 2026 ตัวกระตุ้นหลักสำหรับฟรังก์สวิสจะอยู่ที่ว่า ธนาคารแห่งชาติสวิส (SNB) จะเปลี่ยนไปสู่การทำให้เป็นนโยบายปกติหลังจากที่ยังคงมีนโยบายผ่อนคลายอย่างมากในปี 2025 หรือไม่
US Dollar: คำถามที่พบบ่อย
ดอลลาร์สหรัฐ (USD) เป็นสกุลเงินที่ใช้อย่างเป็นทางการในสหรัฐอเมริกา และเป็นสกุลเงินที่ใช้ 'โดยพฤตินัย' ของประเทศอื่น ๆ จำนวนมากที่มีการหมุนเวียนควบคู่ไปกับสกุลเงินท้องถิ่น เป็นสกุลเงินที่มีการซื้อขายกันมากที่สุดในโลก โดยคิดเป็นสัดส่วนมากกว่า 88% ของมูลค่าการซื้อขายแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศทั่วโลก หรือมีมูลค่าธุรกรรมเฉลี่ย 6.6 ล้านล้านดอลลาร์ต่อวันตามข้อมูลของปี 2022 หลังสงครามโลกครั้งที่สอง สกุลเงิน USD เข้ามารับช่วงต่อตำแหน่งสกุลเงินสำรองของโลกจากสกุลเงินปอนด์ของอังกฤษที่เป็นในประวัติศาสตร์ใหญ่ สกุลเงินดอลลาร์สหรัฐได้ถูกค้ำด้วยทองคำ จนกระทั่งเกิดข้อตกลง Bretton Woods ในปี 1971 เมื่อมาตรฐานการค้ำด้วยทองคำหมดไป
ปัจจัยเดียวที่สำคัญที่สุดที่ส่งผลต่อมูลค่าของดอลลาร์สหรัฐคือนโยบายทางการเงินซึ่งกำหนดโดยธนาคารกลางสหรัฐ (Fed) เฟดมีหน้าที่สองประการ: เพื่อให้บรรลุเสถียรภาพด้านราคา (ควบคุมอัตราเงินเฟ้อ) และส่งเสริมการจ้างงานเต็มรูปแบบ เครื่องมือหลักในการบรรลุเป้าหมายทั้งสองนี้คือการปรับอัตราดอกเบี้ย เมื่อราคาต่าง ๆ เพิ่มสูงขึ้นเร็วเกินไปและอัตราเงินเฟ้อสูงกว่าเป้าหมาย 2% ของเฟด ทางเฟดจะปรับขึ้นอัตราดอกเบี้ยซึ่งจะหนุนค่าเงิน USD แต่เมื่ออัตราเงินเฟ้อลดลงต่ำกว่า 2% หรืออัตราการว่างงานสูงเกินไป เฟดอาจเลือกปรับลดอัตราดอกเบี้ยลง ซึ่งเป็นแรงกดดันต่อสกุลเงินดอลลาร์
ในสถานการณ์ที่รุนแรงมากจริง ๆ ทาง Federal Reserve ยังสามารถพิมพ์ดอลลาร์ออกมาเพิ่มเติมและออกมาตรการผ่อนคลายเชิงปริมาณ (QE) ได้ การทำ QE เป็นกระบวนการที่เฟดเพิ่มการไหลเวียนของสินเชื่อในระบบการเงินที่ติดขัดอยู่อย่างมาก โดยเป็นมาตรการทางนโยบายที่ไม่ได้เป็นมาตรฐานซึ่งใช้เมื่อสินเชื่อหมดเนื่องจากธนาคารจะไม่ให้กู้ยืมระหว่างกัน (เพราะกลัวคู่สัญญาจะผิดนัดชำระหนี้) ก็เป็นทางเลือกสุดท้ายเมื่อการลดอัตราดอกเบี้ยเพียงอย่างเดียวไม่น่าจะบรรลุผลลัพล์ที่จำเป็น ถือเป็นเครื่องทางเลือกสุดท้ายของเฟดในการต่อสู้กับวิกฤติสินเชื่อที่เกิดขึ้นระหว่างวิกฤตการณ์ทางการเงินครั้งใหญ่ในปี 2008 โดยเกี่ยวข้องกับการที่เฟดพิมพ์เงินดอลลาร์เพิ่มขึ้นและใช้เงินเหล่านั้นเพื่อซื้อพันธบัตรรัฐบาลสหรัฐฯ ซึ่งส่วนใหญ่มาจากสถาบันการเงินต่าง ๆ การทำ QE มักจะทำให้เงินดอลลาร์สหรัฐอ่อนค่าลง
การกระชับเชิงปริมาณ (QT) เป็นกระบวนการย้อนกลับของการทำ QE โดยที่ Federal Reserve จะหยุดซื้อพันธบัตรจากสถาบันการเงินและไม่นำเงินต้นไปลงทุนใหม่จากพันธบัตรที่ถืออยู่เพื่อซื้อใหม่ ซึ่งมักจะเป็นปัจจัยบวกสำหรับสกุลเงินดอลลาร์สหรัฐ
บทความแนะนำ
