ดัชนีดอลลาร์สหรัฐยังคงอ่อนแอเนื่องจากอัตราเงินเฟ้อ PCE พื้นฐานเพิ่มขึ้น ขณะที่การใช้จ่ายส่วนบุคคลลดลง
- ดัชนีดอลลาร์ลดลงหลังจากมาตรวัดอัตราเงินเฟ้อที่เฟดชื่นชอบอย่าง PCE พื้นฐานปรับตัวสูงขึ้นในเดือนพฤษภาคม
- ดอลลาร์สหรัฐยังคงอ่อนค่าลง โดย DXY ใกล้ระดับต่ำในวันพฤหัสบดีที่ 97.00
- ดัชนีความเชื่อมั่นผู้บริโภคของมิชิแกนและความคาดหวังของมิชิแกนกำลังจะมาถึง ซึ่งจะให้ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับความรู้สึกของผู้บริโภคต่อสภาพเศรษฐกิจในปัจจุบัน
ดัชนีดอลลาร์สหรัฐ (DXY) ใกล้ระดับแนวรับที่ 97.00 ขณะที่นักลงทุนกำลังวิเคราะห์ข้อมูลเงินเฟ้อชุดล่าสุดที่เปิดเผยจากสหรัฐฯ
ข้อมูล PCE พื้นฐานของสหรัฐฯ ในวันศุกร์ที่เผยแพร่โดยสำนักงานวิเคราะห์เศรษฐกิจของสหรัฐฯ ได้ทำหน้าที่เป็นตัวกระตุ้นเพิ่มเติมสำหรับ DXY
รายงานนี้แสดงถึงอัตราที่ราคาสินค้ากำลังเพิ่มขึ้นในสหรัฐฯ ซึ่งเป็นมาตรวัดอัตราเงินเฟ้อที่เฟดชื่นชอบ ซึ่งมีผลกระทบโดยตรงต่อความคาดหวังเกี่ยวกับอัตราดอกเบี้ย
PCE พื้นฐานของสหรัฐฯ สูงกว่าที่คาดการณ์ไว้
ตัวเลข PCE หลักตรงตามความคาดหวัง ตัวเลขรายเดือนเพิ่มขึ้น 0.1% ในเดือนพฤษภาคม ไม่เปลี่ยนแปลงจากเดือนก่อนหน้า ตัวเลข YoY ก็ตรงตามประมาณการ โดยเพิ่มขึ้น 2.3% ซึ่งสูงกว่าตัวเลข 2.2% ในเดือนเมษายนเล็กน้อย
อย่างไรก็ตาม ตัวเลขพื้นฐานซึ่งไม่รวมผลิตภัณฑ์ที่ผันผวนเช่น อาหารและพลังงาน กลับสูงกว่าที่นักวิเคราะห์คาดการณ์ไว้ โดยทั้งตัวเลขรายเดือนและรายปีสูงกว่าที่คาด
PCE พื้นฐานเพิ่มขึ้น 0.2% MoM ในเดือนพฤษภาคม สูงกว่าที่คาดการณ์ไว้ที่ 0.1% ขณะที่ตัวเลข YoY อยู่ที่ 2.7% ซึ่งสูงกว่าความเห็นพ้องที่คาดว่าตัวเลขประจำปีจะไม่เปลี่ยนแปลงจากตัวเลข 2.6% ในเดือนเมษายน
รายได้ส่วนบุคคลลดลง 0.4% ในเดือนพฤษภาคม ขณะที่นักวิเคราะห์คาดว่าจะเพิ่มขึ้น 0.3% ลดลงจากการเพิ่มขึ้น 0.7% ในเดือนเมษายน การใช้จ่ายส่วนบุคคลก็ไม่เป็นไปตามความคาดหวัง ลดลง 0.1% จาก 0.2% ในเดือนเมษายนและต่ำกว่าที่คาดการณ์ไว้ที่ 0.1%
ในฐานะที่เป็นมาตรวัดอัตราเงินเฟ้อที่เฟดชื่นชอบ การเพิ่มขึ้นของ PCE พื้นฐานทำให้เฟดอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก
ขณะที่ประธานาธิบดีโดนัลด์ ทรัมป์ กดดันให้เฟดปรับลดอัตราดอกเบี้ย อัตราดอกเบี้ยที่ต่ำกว่ามักสนับสนุนการเติบโตทางเศรษฐกิจ ซึ่งมักจะทำให้เงินเฟ้อสูงขึ้น
อย่างไรก็ตาม แม้ว่าเงินเฟ้อจะยังคงอยู่เหนือระดับเป้าหมาย 2% ของเฟด เศรษฐกิจก็แสดงสัญญาณการชะลอตัว ซึ่งอาจบังคับให้เฟดต้องพิจารณาความเป็นไปได้ในการปรับลดอัตราดอกเบี้ยในเดือนกรกฎาคม
ข้อมูลล่าสุดทำให้ผลตอบแทนพันธบัตรรัฐบาลสหรัฐฯ ลดลง ทำให้ดัชนีดอลลาร์ใกล้ระดับแนวรับสำคัญ ซึ่งช่วยจำกัดการขาดทุนในวันพฤหัสบดีที่ 97.00
ถัดไป นักลงทุนจะมองไปที่ดัชนีความเชื่อมั่นและความคาดหวังของมิชิแกนเพื่อหาสัญญาณเพิ่มเติมเกี่ยวกับความรู้สึกของผู้บริโภคต่อสภาพเศรษฐกิจในปัจจุบันในสหรัฐฯ และแนวโน้มในอีก 12 เดือนข้างหน้า
หากความเชื่อมั่นในเศรษฐกิจสหรัฐฯ ลดลง ดอลลาร์อาจยังคงอ่อนค่าลงเมื่อเทียบกับตะกร้าสกุลเงินอื่นๆ
การวิเคราะห์ทางเทคนิค: ดัชนีดอลลาร์ใกล้ 97.00
ณ ขณะเขียน DXY กำลังซื้อขายใกล้ 97.05 ขยายแนวโน้มขาลงหลายเดือนและยังคงต่ำกว่าทั้งเส้นค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่อย่างง่าย 20 วัน (98.46) และ 50 วัน (99.31)
เส้นแนวโน้มขาลงจากจุดสูงสุดในเดือนกุมภาพันธ์ยังคงจำกัดความพยายามในการปรับตัวขึ้น เสริมสร้างโครงสร้างขาลง ดัชนีความแข็งแกร่งสัมพัทธ์ (RSI) อยู่ที่ประมาณ 31.39 ใกล้เขตขายมากเกินไป แต่ยังไม่แสดงสัญญาณการกลับตัว
กราฟรายวันของดัชนีดอลลาร์
การยืนยันการหลุดต่ำกว่า 97.61 อาจเปิดทางให้มีการปรับฐานที่ลึกขึ้น ขณะที่การฟื้นตัวใดๆ จะเผชิญกับแนวต้านใกล้ 98.50 และ 99.30 ซึ่งเป็นจุดที่เส้นค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่และเส้นแนวโน้มตัดกัน
หากราคาตกต่ำกว่า 97.00 ระดับจิตวิทยาที่ 96.00 อาจกลายเป็นจุดสนใจ ซึ่งอาจเปิดโอกาสให้กลับไปทดสอบจุดต่ำสุดในเดือนกุมภาพันธ์ 2022 ที่ใกล้ 95.15
US Dollar FAQs
ดอลลาร์สหรัฐ (USD) เป็นสกุลเงินที่ใช้อย่างเป็นทางการในสหรัฐอเมริกา และเป็นสกุลเงินที่ใช้ 'โดยพฤตินัย' ของประเทศอื่น ๆ จำนวนมากที่มีการหมุนเวียนควบคู่ไปกับสกุลเงินท้องถิ่น เป็นสกุลเงินที่มีการซื้อขายกันมากที่สุดในโลก โดยคิดเป็นสัดส่วนมากกว่า 88% ของมูลค่าการซื้อขายแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศทั่วโลก หรือมีมูลค่าธุรกรรมเฉลี่ย 6.6 ล้านล้านดอลลาร์ต่อวันตามข้อมูลของปี 2022 หลังสงครามโลกครั้งที่สอง สกุลเงิน USD เข้ามารับช่วงต่อตำแหน่งสกุลเงินสำรองของโลกจากสกุลเงินปอนด์ของอังกฤษที่เป็นในประวัติศาสตร์ใหญ่ สกุลเงินดอลลาร์สหรัฐได้ถูกค้ำด้วยทองคำ จนกระทั่งเกิดข้อตกลง Bretton Woods ในปี 1971 เมื่อมาตรฐานการค้ำด้วยทองคำหมดไป
ปัจจัยเดียวที่สำคัญที่สุดที่ส่งผลต่อมูลค่าของดอลลาร์สหรัฐคือนโยบายทางการเงินซึ่งกำหนดโดยธนาคารกลางสหรัฐ (Fed) เฟดมีหน้าที่สองประการ: เพื่อให้บรรลุเสถียรภาพด้านราคา (ควบคุมอัตราเงินเฟ้อ) และส่งเสริมการจ้างงานเต็มรูปแบบ เครื่องมือหลักในการบรรลุเป้าหมายทั้งสองนี้คือการปรับอัตราดอกเบี้ย เมื่อราคาต่าง ๆ เพิ่มสูงขึ้นเร็วเกินไปและอัตราเงินเฟ้อสูงกว่าเป้าหมาย 2% ของเฟด ทางเฟดจะปรับขึ้นอัตราดอกเบี้ยซึ่งจะหนุนค่าเงิน USD แต่เมื่ออัตราเงินเฟ้อลดลงต่ำกว่า 2% หรืออัตราการว่างงานสูงเกินไป เฟดอาจเลือกปรับลดอัตราดอกเบี้ยลง ซึ่งเป็นแรงกดดันต่อสกุลเงินดอลลาร์
ในสถานการณ์ที่รุนแรงมากจริง ๆ ทาง Federal Reserve ยังสามารถพิมพ์ดอลลาร์ออกมาเพิ่มเติมและออกมาตรการผ่อนคลายเชิงปริมาณ (QE) ได้ การทำ QE เป็นกระบวนการที่เฟดเพิ่มการไหลเวียนของสินเชื่อในระบบการเงินที่ติดขัดอยู่อย่างมาก โดยเป็นมาตรการทางนโยบายที่ไม่ได้เป็นมาตรฐานซึ่งใช้เมื่อสินเชื่อหมดเนื่องจากธนาคารจะไม่ให้กู้ยืมระหว่างกัน (เพราะกลัวคู่สัญญาจะผิดนัดชำระหนี้) ก็เป็นทางเลือกสุดท้ายเมื่อการลดอัตราดอกเบี้ยเพียงอย่างเดียวไม่น่าจะบรรลุผลลัพล์ที่จำเป็น ถือเป็นเครื่องทางเลือกสุดท้ายของเฟดในการต่อสู้กับวิกฤติสินเชื่อที่เกิดขึ้นระหว่างวิกฤตการณ์ทางการเงินครั้งใหญ่ในปี 2008 โดยเกี่ยวข้องกับการที่เฟดพิมพ์เงินดอลลาร์เพิ่มขึ้นและใช้เงินเหล่านั้นเพื่อซื้อพันธบัตรรัฐบาลสหรัฐฯ ซึ่งส่วนใหญ่มาจากสถาบันการเงินต่าง ๆ การทำ QE มักจะทำให้เงินดอลลาร์สหรัฐอ่อนค่าลง
การกระชับเชิงปริมาณ (QT) เป็นกระบวนการย้อนกลับของการทำ QE โดยที่ Federal Reserve จะหยุดซื้อพันธบัตรจากสถาบันการเงินและไม่นำเงินต้นไปลงทุนใหม่จากพันธบัตรที่ถืออยู่เพื่อซื้อใหม่ ซึ่งมักจะเป็นปัจจัยบวกสำหรับสกุลเงินดอลลาร์สหรัฐ
บทความแนะนำ
