ดัชนีดอลลาร์สหรัฐ (DXY) ซึ่งวัดมูลค่าของดอลลาร์สหรัฐเมื่อเทียบกับตะกร้าสกุลเงิน ปรับตัวลดลงอย่างรวดเร็วในวันศุกร์หลังจากแตะระดับสูงสุดในรอบหนึ่งเดือนที่ 100.86 ในช่วงต้นวัน ความผิดหวังเกี่ยวกับข้อตกลงการค้าระหว่างสหรัฐฯ-สหราชอาณาจักรส่งผลกระทบต่อดอลลาร์สหรัฐอย่างหนัก ขณะที่นักลงทุนมุ่งเน้นไปที่การเจรจาการค้าสำคัญระหว่างสหรัฐฯ และจีนในสวิตเซอร์แลนด์ในสุดสัปดาห์นี้
ดัชนีดอลลาร์สหรัฐ (DXY) ซื้อขายอยู่รอบระดับ 100.00 ลดลงกว่า 0.30% ในวันนี้ หลังจากที่เคยทดสอบระดับสูงใกล้ 100.86 ก่อนหน้านี้ ทั้งดัชนีความแข็งแกร่งสัมพัทธ์ (RSI) ที่ 46 และ Ultimate Oscillator ที่ 59 แสดงโมเมนตัมที่เป็นกลาง ขณะที่ Moving Average Convergence Divergence (MACD) ส่งสัญญาณซื้อ ดัชนีทิศทางเฉลี่ย (Average Directional Index) ที่ 44 ยังคงเป็นกลาง แสดงว่าไม่มีแนวโน้มที่แข็งแกร่ง
ผู้ซื้อในระยะสั้นได้รับการสนับสนุนจากเส้นค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่อย่างง่าย (SMA) 20 วันที่ 99.64 แต่แนวต้านในระยะยาวยังคงแข็งแกร่ง โดยมี SMA 100 วันที่ 105.11 และ SMA 200 วันที่ 104.31 ส่งสัญญาณถึงแรงขายที่ต่อเนื่อง แนวรับทันทีอยู่ที่ 100.28, 100.24 และ 99.97 ขณะที่แนวต้านอยู่ที่ 100.73, 100.80 และ 100.86
ดอลลาร์สหรัฐ (USD) เป็นสกุลเงินที่ใช้อย่างเป็นทางการในสหรัฐอเมริกา และเป็นสกุลเงินที่ใช้ 'โดยพฤตินัย' ของประเทศอื่น ๆ จำนวนมากที่มีการหมุนเวียนควบคู่ไปกับสกุลเงินท้องถิ่น เป็นสกุลเงินที่มีการซื้อขายกันมากที่สุดในโลก โดยคิดเป็นสัดส่วนมากกว่า 88% ของมูลค่าการซื้อขายแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศทั่วโลก หรือมีมูลค่าธุรกรรมเฉลี่ย 6.6 ล้านล้านดอลลาร์ต่อวันตามข้อมูลของปี 2022 หลังสงครามโลกครั้งที่สอง สกุลเงิน USD เข้ามารับช่วงต่อตำแหน่งสกุลเงินสำรองของโลกจากสกุลเงินปอนด์ของอังกฤษที่เป็นในประวัติศาสตร์ใหญ่ สกุลเงินดอลลาร์สหรัฐได้ถูกค้ำด้วยทองคำ จนกระทั่งเกิดข้อตกลง Bretton Woods ในปี 1971 เมื่อมาตรฐานการค้ำด้วยทองคำหมดไป
ปัจจัยเดียวที่สำคัญที่สุดที่ส่งผลต่อมูลค่าของดอลลาร์สหรัฐคือนโยบายทางการเงินซึ่งกำหนดโดยธนาคารกลางสหรัฐ (Fed) เฟดมีหน้าที่สองประการ: เพื่อให้บรรลุเสถียรภาพด้านราคา (ควบคุมอัตราเงินเฟ้อ) และส่งเสริมการจ้างงานเต็มรูปแบบ เครื่องมือหลักในการบรรลุเป้าหมายทั้งสองนี้คือการปรับอัตราดอกเบี้ย เมื่อราคาต่าง ๆ เพิ่มสูงขึ้นเร็วเกินไปและอัตราเงินเฟ้อสูงกว่าเป้าหมาย 2% ของเฟด ทางเฟดจะปรับขึ้นอัตราดอกเบี้ยซึ่งจะหนุนค่าเงิน USD แต่เมื่ออัตราเงินเฟ้อลดลงต่ำกว่า 2% หรืออัตราการว่างงานสูงเกินไป เฟดอาจเลือกปรับลดอัตราดอกเบี้ยลง ซึ่งเป็นแรงกดดันต่อสกุลเงินดอลลาร์
ในสถานการณ์ที่รุนแรงมากจริง ๆ ทาง Federal Reserve ยังสามารถพิมพ์ดอลลาร์ออกมาเพิ่มเติมและออกมาตรการผ่อนคลายเชิงปริมาณ (QE) ได้ การทำ QE เป็นกระบวนการที่เฟดเพิ่มการไหลเวียนของสินเชื่อในระบบการเงินที่ติดขัดอยู่อย่างมาก โดยเป็นมาตรการทางนโยบายที่ไม่ได้เป็นมาตรฐานซึ่งใช้เมื่อสินเชื่อหมดเนื่องจากธนาคารจะไม่ให้กู้ยืมระหว่างกัน (เพราะกลัวคู่สัญญาจะผิดนัดชำระหนี้) ก็เป็นทางเลือกสุดท้ายเมื่อการลดอัตราดอกเบี้ยเพียงอย่างเดียวไม่น่าจะบรรลุผลลัพล์ที่จำเป็น ถือเป็นเครื่องทางเลือกสุดท้ายของเฟดในการต่อสู้กับวิกฤติสินเชื่อที่เกิดขึ้นระหว่างวิกฤตการณ์ทางการเงินครั้งใหญ่ในปี 2008 โดยเกี่ยวข้องกับการที่เฟดพิมพ์เงินดอลลาร์เพิ่มขึ้นและใช้เงินเหล่านั้นเพื่อซื้อพันธบัตรรัฐบาลสหรัฐฯ ซึ่งส่วนใหญ่มาจากสถาบันการเงินต่าง ๆ การทำ QE มักจะทำให้เงินดอลลาร์สหรัฐอ่อนค่าลง
การกระชับเชิงปริมาณ (QT) เป็นกระบวนการย้อนกลับของการทำ QE โดยที่ Federal Reserve จะหยุดซื้อพันธบัตรจากสถาบันการเงินและไม่นำเงินต้นไปลงทุนใหม่จากพันธบัตรที่ถืออยู่เพื่อซื้อใหม่ ซึ่งมักจะเป็นปัจจัยบวกสำหรับสกุลเงินดอลลาร์สหรัฐ